Toen ik mijn papa vroeg om mijn blog eens te lezen en ik van hem de feedback kreeg om mijzelf gaandeweg meer ‘bloot’ te gaan geven dacht ik bij mezelf: ‘’Why nut?’’
Mijn vijfde post, mezelf sterk afvragend wanneer ik ermee naar buiten ga treden op mijn socials, dacht ik daarom dat het wel leuk was om voorzichtig aan een beetje variatie erin te gaan brengen. Spannend! Dit wordt een iets persoonlijkere post dan jullie tot op heden gewend zijn.
Ik merk aan mijzelf dat ik tijdens deze reis veel terugdenk aan vroeger. Natuurlijk ben ik nog hartstikke jong, maar met vroeger bedoel ik mijn jeugd en met name mijn puberteit, een tijd waarin je jezelf voor het eerst écht gaat ontdekken en gaat ontwikkelen, maar ook denk ik aan mijn nog jongere volwassen leven.
Als ik wat veel te verwerken heb, kruipt dit met name in mijn nek, schouders en allerlei spieren daar om heen. Om mijzelf soepel te houden bezoek ik daarom maandelijks een psychosociaal fysiotherapeute. Heerlijke, directe meid die mij goed aanvoelt en waar ik best diepgaande gesprekken mee heb. Vorige week vertelde ik haar dat één specifieke vraag mij momenteel onwijs bezig houd: ‘’Ben ik met ADD geboren óf heb ik dit ontwikkeld?’’
Samen zijn wij de gaves die ik het meeste opmerk bij mijzelf gaan bespreken en ontleden.
Vooropgesteld dat men buiten de gaves die ADD kernmerken om ook nog bepaalde karaktereigenschappen heeft, leiden deze ontledingen toch ook weer tot een aantal puzzelstukjes die in elkaar vallen. Zo zijn wij onder andere mijn concentratievermogen en impulsiviteit gaan ontleden.
Ik kom uit een gebroken gezin, mijn ouders scheidde toen ik 9 jaar oud was en ik heb een jonger broertje. Mijn broertje is altijd wel een speciaaltje geweest en had wat meer zorg en aandacht nodig dan ik. Hier is niets mis mee, maar dit bracht voor mij als zus ook bepaalde zorgen met zich mee. Als hij om mij heen was, hield ik hem altijd in de gaten. Ik keek altijd of hij wel goed at en of hij niet gepest werd op school. Als je mijn vorige blogs gelezen hebt snap je waarom ik dit graag wegschrijf onder de noemer multitasken.. Ik maakte echt mijn huiswerk wel (mijn ouders lezen dit ook), maar ik had ook het vermogen om alles wat er om mij heen gebeurde op te merken.
Met mijn impulsiviteit is dit niet anders.. Ik heb dit altijd wel een beetje in mij gehad, maar ook dit is verder ontwikkeld in een bepaalde fase van mijn leven. Impulsiviteit getuigt in mijn ogen van het vermogen om geweldig creatieve oplossingen te bedenken.
Na een relatiebreuk op mijn 24e belandde ik in een schuldhulpverleningstraject. De boodschappen waren destijds nog niet zo duur als hedendaags, maar er moest ook brandstof in mijn autootje die ik nodig had voor school en om stiekem wat bij te beunen. Je kunt je voorstellen dat het lastig rondkomen is wanneer je € 40,- per week krijgt van je bewindvoerder. Je gaat bijvoorbeeld creatief met voedsel om, om zo min mogelijk naar de winkel te hoeven.
Ik ben door wat roerige, heftige fases gegaan in mijn leven, maar ben altijd wel dankbaar gebleven voor alles wat er op mijn pad kwam. Gaandeweg deze reis, met elk puzzelstukje dat op zijn plaats valt, kijk ik daarom nog steeds met een glimlach terug op mijn leven, mijn persoonlijke groei en mijn ontwikkeling.
Liefs,
Reactie plaatsen
Reacties